Na tijden van ‘praten over’, en achter de schermen bezig zijn met voorbereidende werkzaamheden (teeltplan maken, zaad bestellen etc.), is er nu ook wat te zien! Deze week is de frees over de tuin gegaan om het grasland eronder te werken. Dat was in ieder geval de gedachte, en dat lijkt van afstand ook wel aardig goed gelukt. Maar van dichtbij krijgt dit ‘kweekland’ toch een dubbele definitie. Naast dat ik op deze grond het komende jaar groente ga kweken, is deze grond ook een land vol ‘kweek’. Dat laatste behoort tot één van de grootste uitdagingen van vollegronds tuinders. Kweekgras wordt ook wel duivelsgras of snelgras genoemd. Het is een veel voorkomend wortelonkruid dat je kunt herkennen aan lange, dikke stammen met brede grassprieten. Het gras verankert zich met lange witte wortels. Beschadig je de wortels, dan staat dit gelijk aan vermeerderen. Uit elke wortel die je doormidden schoffelt of trekt, vormen zich gewoon twee nieuwe planten. Je kunt je zo voorstellen dat mijn freesactie daar de nodige activiteit in heeft aangewakkerd. Hoewel het er nu vredig bij ligt kan het dus zomaar ‘stilte voor de storm’ zijn. Ik ga het ervaren en weet dat het nu eenmaal een lange adem vraagt om het weg te krijgen. De enige (biologische) remedie is blijven weghalen, weghalen, weghalen… Ik vermoed dat deze ‘kweek’ gelijk de grootste uitdaging voor mij dit jaar gaat zijn. Maar ik laat me er zeker niet door weerhouden om aan de slag te gaan. Het duurt niet lang meer of de tuinbonen en erwten kunnen al gezaaid worden! Joehoe!