Vanuit vrijheid verbonden zijn, dat is voor mij contact in haar puurste vorm. Contact met mezelf, met de mensen om mij heen, met de plek op aarde waar ik mij bevind en de ruimte daartussen die dit alles één maakt. Vrijheid en verbondenheid lijken soms tegenstrijdig, maar ik besef me steeds vaker dat ze ook samen op kunnen gaan en hun impact met name wordt bepaald door de interpretatie die we er zelf aan geven.
Vanuit vrijheid heb ik mij recent verbonden aan een nieuwe plek. Een nieuw thuis, in een voor mij nieuwe omgeving, en dat ook nog eens met nieuwe plannen. Ik ben neergestreken op een biologisch melkveebedrijf in het noorden van Overijssel (Vechtdal). Hier kan ik mijn eigen aandeel (het telen van groente en bijen houden) toevoegen aan de rijke context die hier al is (melkvee en kippen). In concrete woorden: een stukje blijvend grasland omvormen naar bedden voor groenteteelt. Hoe gaaf klinkt dat?! En dat is het ook! Maar tegelijkertijd is het ook een ontmoeting met mezelf, en hetgeen ik op deze nu nog onontgonnen plek wil creëren. Het ene moment denk ik idyllisch; zie ik een tuin met eenjarige gewassen (groenten) in een jasje van een meerjarige planten, bomen en struiken. Een plek vol interactie (planten, dieren, erf, omgeving en mens) met respect voor ieders natuurlijk ritme en eigenschappen. Het andere moment denk ik klein, praktisch en hooguit aan een moestuin voor eigen gebruik.
Beide vragen mijn kennis, tijd en aandacht. Met beide verbind ik mijzelf aan deze plek. Alleen verschillen ze voor mij in vrijheid. Wanneer ik lef heb en mijn vleugels uit ga slaan (groot denk) vliegt gek genoeg mijn gevoel voor vrijheid juist weg. Maar om vrijheid echt te kunnen ervaren heb je eerst verbondenheid nodig. Ik worstel hier nog wel even in door, maar hoe dan ook zal er komend voorjaar gezaaid gaan worden. Wordt vervolgd!