Naast dat ik zzp-er ben werk ik parttime op een biologische tuinderij. Hier heb ik de afgelopen jaren veel geleerd over het telen van groente. Wat ik alleen niet volledig meekrijg zijn alle keuzes waar je als tuinder voor komt te staan. Dat begint bij het leren kennen van je grond, tot het kunnen “lezen” van je teelten en daaruit kunnen afleiden wat een plant nodig heeft. Mijn werkgevers hebben door jarenlange ervaring die nodige inzichten al opgedaan en weten waarom ze doen wat ze doen. Ook hebben zij de keuze gemaakt om veelal met plantgoed te werken, terwijl zaaien (en zelf zaad telen) weer om hele andere vaardigheden vraagt. Om nog maar niet te beginnen over het type grondsoort waarop je werkt, want telen op kleigrond is toch wel even wat anders dan telen op een zandgrond. Kortom: het is tijd voor een eigen leerschool!
Dus wat heb ik gedaan? Ik heb mijn buurvrouw (verhuurster) lief aangekeken met de vraag of ik een stuk van het gazon mag gebruiken. En daar stond ik dan, met mijn schop in de hand, elke dag een klein stukje te spitten. Het is tuin technisch gezien niet de meest ideale plek (daar wens je veel zon, beschutting aan de zijde waar de wind meestal vandaan komt etc.), maar ik ben uiterst tevreden met het resultaat tot nu toe. Soms zie je gewoon dat een gewas in 1 dag flink gegroeid is, dan denk je dat je het bijna ter plekke moet kunnen zien groeien! Daarnaast maakt groente telen mij op een intensieve manier bewust van de invloeden van het weer en de relatie met de omgeving. Leren op basis van ‘trial & error’ en verleid worden tot het zoeken naar antwoorden op vraagstukken waar ik tegenaan loop; dat is pas echt leren. En ook belangrijk: keuzes durven maken!